Met nog 3 matchen te gaan in de heenronde deed A er goed aan om thuis tegen Aaigem A nog eens de volle buit te pakken. En zo geschiedde het ook. Hierna enkele impressies van een moe maar voldane en zeer fiere kapitein.

Ef was vrijdag de koning van het OCP. Hij wervelde door zijn wedstrijden als vanouds, maakte brandhout van zijn 4 tegenstanders, verloor amper 2 setjes, en was de gangmaker bij uitstek van de ploegzege. Proficiat voor zoveel machtsvertoon en uiteraard nen dikke merci van zijn A-maatjes.

King Ef haalde 4 op 4, zijn maatjes deden de rest met elk 2 op 4. Een perfecte team prestatie dus, en net wat we nodig hebben bij A. 

Broer Jo haalde naar eigen zeggen zijn beste resultaat van het seizoen. Bij momenten zagen we de Jo van vorig jaar (hij kan het dus zeker nog), maar er zat nog teveel verval in zijn spel om echt te schitteren. Ik weet dat hij pingpongen op dit moment eerder als een opdracht dan fun ziet, maar ik apprecieer enorm zijn engagement om ondanks alles de ploeg niet in de steek te laten, en ik denk eerlijk dat het dieptepunt van zijn vormcrisis thans achter hem ligt.

Kopman Jan was ongewoon wisselvallig in zijn spel. In zijn 2de partij verloor hij onverwacht in de belle van oude krijger Paul en zorgde zo tot spijt van A dat de spanning in de match bleef (5-3 ipv 6-2). Hij was even van zijn melk, maar herpakte zich nadien tegen Ivo. Tegen kopman Guido van Aaigem had hij geen verhaal, maar ik ben zeker dat we een andere wedstrijd (en score) hadden gehad, moest de zege voor A toen al niet binnen zijn.

Bij mezelf was de vorm weer niet bijster goed, wat ook niet verwonderlijk is gezien ik bewust niet train owv mijn achillespeesontsteking. Zoals verwacht werd het een pure Focus & Fight avond. De zware ontgoocheling na het verlies in mijn 3de partij tegen Paul, die een spel heeft dat mij zeer goed ligt en waar ik 2-0 tegen voorkom, ruimde plaats voor een ontzettende opluchting toen ik in mijn slotpartij voor het eerst in mijn carrière won tegen Mike, die een spel heeft dat mij totaal niet ligt (noppen) en waar ik snel 0-2 achterstond. Het was een match die niet om aan te zien was, maar ik was o zo blij dat ik samen met maatje Ef de 9 op het bord zette voor A. Behalve het resultaat wil ik trouwens die match zo snel mogelijk vergeten, een echte schande voor onze sport.

Enfin, zege binnen voor A en iedereen happy.

Een blik op de resultaten in de reeks achteraf bewijst dat de ploegen allemaal aan ekaar gewaagd zijn. Van de 6 matchen eindigden er 3 op een gelijkspel, 1x 9-7 (eerste verlies van would be kampioen Temse A tegen outsider Knal B), en 2x 10-6 (waaronder zege van A). Het zal dus vechten worden tot aan de meet. Maar met de gedachte dat het vanaf nu alleen maar beter kan gaan met A (blessures Piet en mezelf, vormcrisis Jo) en vooral de 'één voor allen, allen voor één' spirit van de ploeg, ben ik overtuigd dat we er geraken.

Ik ben heel fier om van dit team CAP te mogen zijn   

Didier